این گفتگوهای ذهنی و فکری چقدر برای شما آشنا هستند؟ :
بعضی وقت ها دلم به حالم خیلی می سوزه !! می دونید آقای غبیشاوی با خودم میگم که، چرا اینو انتخاب کردم؟ چرا بهش اعتماد کردم؟ چرا در این دنیا کسی نیست بهم کمک کنه؟ آخه من در حق هیچ کس بدی نکردم!! چرا دنیا با من یار نیست ؟؟
بعضی اوقات دلمون می خواد بعض کنیم، بترکیم! اصلاً گریه کنیم به حال خودمون!! به حال بدبختیهامون !!
اما یه سوال از تون دارم، تهش که چی؟ فکر می کنی بقیه دلشون به حال من و تو می سوزه ؟؟ فکر می کنی بقیه از شنیدن مشکلات و دردهامون ناراحت می شوند؟ خیلی از اوقات اینجوری نیست!! برای خیلی از آدم ها اصلاً مهم نیست! برای خیلی های دیگه هم وقتی که مشکلات من و تو را می شنوند، تازه خوشحال هم می شوند و احتمالاً ته دلشون هم می خندند، چون برای هیچ کس قربانی ها مهم نیستند ! برای هیچ کس بازنده ها مهم نیستند ! هیچ اینها را هم یادشون نمی مونه !! پس یه بار بیا باهم فکر کنیم که ما توی این زندگی قراره تهش به کجا برسیم؟؟ قراره چه نقشی را داشته باشیم؟؟
اره کم درد نکشیدی، می دونم! کم زجر نکشیدی، می دونم! کم شکست نخوردی می دونم ! کم زمین نخوردی، می دونم! یه جاهایی زندگی باهات خوب تا نکرد، می دونم !! یه جاهایی خوب شروع نکردی، می دونم!
ولی بیا خوب تمومش کنیم، بیا به خودمان قول بدیم که از این به بعد بجای اینکه بریم در نقش قربانی و هی بدبختی هامون را یکی پس از دیگری واسه خودمان و دیگران روایت کنیم و بخونیم ، بیا از این به بعد تصمیم بگیریم که ته داستان زندگی مان را یه جور دیگه تموم کنیم.
بیا به خودمان قول بدیم که توی این زندگی قهرمان باشیم چون قربانی خیلی زیاد شده! هیچ کس دلش به حال من و تو نمی سوزه !! لطفاً دلت به حال هدف هات بسوزه! چون هدف هات هیچ کس جز تو را ندارند ! با خودت فکر کن هدف هایی که برای خودت تعیین کردی یتیم اند و تو تنها کسی هستی که می تونی آنها را از یتیمی در بیاری !!
تو می تونی ناجی زندگی خودت باشی ! نه هیچ کس دیگه ای ! پس لطفاً اگر زمین خوردی بلند شو، خودت را بتکون و دوباره شروع کن ! زمین بخور ولی زمین گیر نشو !!!
شاد پیروز باشید
