دوست عزیز سلام
خداوند را سپاسگذارم که امروز هم اینجا هستم و می تونم برای شما مطالبی را به اشتراک بگذارم و از شما ممنونم که وقت می گذارید و این مطالب را مطالعه می کنید. امیدوارم مطالب این سایت برای شما مفید واقع بشود و شما را به آگاهی برساند. به هرحال با توجه به اینکه دیروز روز عید قربان بود به همین دلیل می خواهم مطالبی را در خصوص این عید بزرگ با شما به اشتراک بگذارم.
عید قربان یکی از اعیاد بزرگ ما مسلمانان هستش و دلایل زیادی درباره اهمیت این عید می باشد. من امروز یکی از آن دلایل که اهمیت زیادی دارد را با شما درمیان می گذارم. اهمیت عید قربان بع خاطر مقام حضرت ابراهیم می باشد. همانطور که می دانید حضرت ابراهیم یکی از پیامبران بزرگ و یکتاپرست محض بود. حضرت ابراهیم نماد یکتا پرستی و خداپرستی می باشد.
خداوند هم بارها او را در قرآن کریم بنام خلیل الله نام می برد و به دلیل دوستی که با خداوند دارد یک سوره کامل در قرآن بنام حضرت ابراهیم وجود دارد و در آیات و سوره های زیادی خداوند با حضرت ابراهیم سخن می گوید و او را مخلص خدا می داند و چندین بار خداوند در قرآن می فرماید: كَانَ حَنِيفًا مُسْلِمًا وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ، ابراهیم حنیف بود یعنی خداپرست مطلق و بی چون و چرا همچنین خداوند بارها به پیامبر اسلام گفته که پیرو آئین و دین ابراهیم باشید یا در جاهای دیگر گفته که پیرو امت و ملت ابراهیم باشید. چرا که او موحد بود و از مشترکین نبودد و از تمام آزمایشات الهی سربلند بیرون آمده و شاید بهتر بگویم که مرد شماره یک قرآن بعد از پیامبر ما حضرت محمد (ص) هستش.
وقتی حضرت ابراهیم مأموریتی از جانب خداوند دریافت می کند، فرزند شیرخوارش و همسرش (هاجر) را وسط بیابان بی آب و علف رها می کند و میره، برای انجام مأموریت. می خواهم یک سوالی از شما دوستان خوبم بپرسم: واقعاً چند درصد از ما حاضریم این کار را انجام بدهیم؟ یا چند نفر از ما می تونند که این را بکنند؟ چه کسی می تونه فرزند خودش را وسط بیابان رها کنه؟ البته یک قید داره و آنهم اعتقاد و اعتماد به خداوند هستش !! یعنی به خداوند اعتقاد و اعتماد داشته باشیم که برای آنها اتفاق بدی نخواهد افتاد.
اگر نگاهی به زندگی خودمان داشته باشیم می بینیم که هر چی داریم کار و تلاش می کنیم برای بچه هامون می باشد؛ همانطور که پدران مان و پدران پدران مان برای فرزندانشان تلاش می کردند که آنها در راحتی و آسایش باشند. بعضی وقت ها در مراسم و مجالس اگر از دست و یا همکار سوال کنید که چرا در آن مراسم شرکت نکردید؟ احتمالاً یکی از جواب هایی که می شنوید این باشد که فرزندمان امتحان داشت یا کلاس داشت و…
شاید هم این جمله را زیاد شنده باشید که اگر از کسی سوال کنید هدف شما چیه؟ می گوید که هدف من خوشبختی بچه هایم می باشد و این جمله چقدر برایمان آشناست که می گوید من از خداوند می خواهم که بچه هایم خوشبخت بشوند. یعنی دانشگاه قبول شوند یا شغل خوبی پیدا کنند یا موفق بشوند یعنی بیشتر ما خوشبختی خودمان را در گرو موفقیت بچه هایمان می بینیم و برای نجات فرزندانمان حاضریم هر کاری را انجام بدهیم. این مورد حتی در حیوانات هم شاهد هستیم که برای حفاظت از فرزندانشان، جانشان را به خطر می اندازند یا حتی از دست می دهند تا به آنها صدمه و آسیبی نرسد.
ولی وقتی به حضرت ابراهیم مأموریت داده می شود او نگفت که فرزندم چی میشه!! چون ایمان داشت و باور داشت که خداوند از آنها حمایت می کند و فقط به خدا یک جمله گفت: که دل مردم را متوجه آنها بگردان . ابراهیم تسلیم امر خدا بود و وقتی بعد از سال ها برمی گرده و خواب می بینه که باید فرزندش را در چنین روزی قربانی کنه، چاقو به گردن فرزندش می گذاره او تسلیم امر خداوند است درست است که این حرکت ساده نیست و خیلی سخت می باشد ولی او یکتاپرست مطلق بود و خداوند هم که می بینه حضرت ابراهیم واقعاً دارد این کار را انجام می دهد به او کمک می کنه جلوی این حرکت را می گیرد. بله دوستان داستان حضرت ابراهیم یکی از بهترین داستان های قرآن می باشد.
امیداورم در این ایام همه ما تسلیم امر خداوند و پیرو آئین ابراهیم و حضرت محمد باشیم .
